CİSED (Cinsel Sağlık Enstitüsü Derneği) kadına yönelik şiddetin engellenmesi için yapılması gerekenleri açıkladı…

Özgecan Aslan ve diğer tüm kadın kurbanlar için çok geç kaldık!

Hastalıklı aileler hastalıklı ruhlar yetiştirip şu an bilinçsizce gelecekteki “kadına şiddet” vakalarının ön hazırlığını yaparken biz başka “Özgecan”lar için gecikmeye devam ediyoruz. Bu nedenle yaşanan vahşete farklı açılardan yaklaşmaya ve çözüm önerileri sunmaya çalışacağız.

Suçun nedeni cinsel sadizm

Cinsel Sağlık Enstitüsü Derneği (CİSED) terapistleri olarak Özgecan Aslan ve şiddete uğrayan diğer tüm kadın kurbanların acısını derinden hissediyoruz. Bu tür vahşet olaylarını kınamaya ve kadına şiddet uygulayan canileri lanetlemeye yönelik tüm açıklamaları doğru buluyoruz. Kamuoyunun, yetkililerimizin, sivil toplum kuruluşlarının ve ruh sağlığı profesyonellerinin verdiği tepkiyi haklı buluyoruz, yapılan tüm tespitlere katılıyoruz ve onları destekliyoruz.

Faillerin cezalandırılma yöntemlerine adalet karar verecektir, fakat ne idam ne de hadım Özgecan’ı geri getirmeyecek ve yeni Özgecanlar için acı çekmemizi engellemeyecek. CİSED terapistleri olarak hislerimizi dile getirmek ve cezaya dair konuşmak yerine bu tür cinsel sadizm suçlarının nedenini ve önlemlerini açıklamamız gerektiğini düşünüyoruz. Yetkililerin “kadına şiddet” olaylarını azaltmak ve engellemek için acil eylem planlarını bu doğrultuda hazırlaması gerektiğini düşünüyoruz.

Erk’in ve erkeklerin zihniyetlerini tartışmak gerekiyor

Her şeyin ailede başladığını özellikle vurgulamak istiyoruz. Hastalıklı kişiler bir araya gelip hastalıklı bir aile ortamında çocuk yetiştiriyor. Böyle bir aile ortamında çocuğun; fiziksel ve duygusal şiddet görmesi, taciz ve tecavüze uğraması kaçınılmaz oluyor. Sonrasında değersizlik, aşağılık ve sevilmeme duyguları nedeniyle kendi de hastalıklı bir ürün haline gelebiliyor. Bu hastalıklı ürünler sadistik eylemlerde bulunmaya yani bir başkasına fiziksel ve psikolojik acı çektirmeye yönelik özlem duyabiliyor. Sadistik yapılar bir tecavüz girişiminde bulunduğunda kendini suçlu hissedebiliyor. Bu suçluluk duygusundan kurtulamazsa depresyona girebileceği için suçluluk hissini kurbanına yüklüyor ve kurbanını öldürerek kendi suçluluk hissini de yok etmiş oluyor. Kurbanına eziyet ederken kurbanında gördüğü acıdan, korkudan ve dehşet duygusundan zevk alıyor. Kurbanının üzerindeki hâkimiyeti ve ona egemen olması sebebiyle kendini bir nevi o kurbanın tanrısı gibi görüyor. Yakarak, yaşama hakkını elinden alarak kurbanını bir tanrı gibi cezalandırdığını düşünüyor. Tanrı’ya atfedilen “tüm güçlü duygular”ı yaşayarak kendi değersizlik ve aşağılık duygusundan kurtulmaya çalışıyor.

Tüm bunları açıklamamızın nedeni “ne giyiyordu, o saatte neden dışarıdaydı, tahrik edici bir yanı var mıydı” gibi soruların ne kadar yersiz olduğunu göstermektir. Kadınların cinsel sadistler tarafından kurban edilmelerinin güzellikleri, açık kıyafetleri, kahkaha atmaları, tahrik edici olmaları ile hiçbir ilgisi yoktur. Cinsel kökenli aşağılık ve suçluluk duygusu içinde olan bu hastalıklı caniler kurbanlarını belli bir mantığa, kriterlere göre seçmezler. Eğer böyle olmuş olsaydı kadına yönelik şiddet suçları Amerika’da Türkiye’ye oranla on kat fazla işleniyor olurdu ve İran gibi kadına kapalı olmayı emreden toplumlarda ise bu gibi suçlar hiç işlenmezdi. Bu nedenle artık kadınların kıyafetlerini ve davranışlarını sorgulamak yerine erk’in ve erkeklerin zihniyetlerini kurcalama vakti geldi.

Ruh sağlığı profesyonellerinin görevlendirmesi gerekiyor

Hastalıklı ruhlar tarafından canice işlenen bu suçlar; fail yerine kurbanı suçlayan söylemlerde bulunarak, suça bahaneler üreterek, kadının özgürlüklerini kısıtlayarak asla engellenemez. Bu tür yaklaşımlarla ancak kadına yönelik nefret körüklenmiş olur ve hastalıklı yapıların suç işlemek için daha da cesaret bulması sağlanır. Her şey ailede başladığına göre önlem ve çözümlerin de aileden başlaması gerekiyor. Evlenmek, aile kurmak, çocuk sahibi olmak gibi toplumun temelini oluşturan eylemler bir ehliyete bağlanmalı.

Evlenmeden önce evliliğe ve cinselliğe dair kişilere eğitim verilmesi büyük önem taşıyor. Bunun için yetkililerin ülkemizde var olan ve atıl bir vaziyette görev bekleyen ruh sağlığı profesyonellerini görevlendirmesi gerekiyor. Eğitim sonrasında evlilikehliyeti alabilenlerin bile evliliklerinin belli sürelerde yeniden gözden geçirilmesi gerekiyor. Kişilerin sosyal adalet duygusunun geliştirilmesi, hak ve özgürlüklere dair toplumun bilinçlendirilmesi, ekonomik refahın artırılması gibi konularda yetkililerin atılımlar yapması gerekiyor. Özellikle çocukların şiddet içerikli oyunlar oynaması, ergenlerin sado-mazoşizm içerikli görüntülere erişmesinin kısıtlanması büyük önem taşıyor.

Evlilik ehliyeti şart

CİSED olarak kadına yönelik şiddetin engellenebilmesi için öncelikle şiddet uygulayabilecek bireyler yetiştirilmemesi gerektiğinin altını çiziyoruz.

Bunun için;

1- Anaokulundan itibaren çocuklara cinsel eğitim verilmesi,

2- Ergenlik öncesi cinsel danışmanlık ve rehberlik hizmetleri verilmesi,

3- Evlilik öncesi cinsel danışmanlık ve rehberlik hizmetleri verilmesi,

4- Evlilik öncesi anne, baba ve eş eğitimleriyle birlikte “Evlilik Ehliyeti” verilmesi ve bu ehliyetin düzenli olarak gözden geçirilmesi ve ailelere psikolojik destek, eğitim, seminer gibi bilgilendirici faaliyetlerin yasalaştırılmalıdır.