Van’da, merkez üssü Tabanlı köyü olan 7,2 büyüklüğündeki depremin üzerinden  tam 2 yıl geçti. 2 yıl önce bugün, deprem gerçeğiyle sarsıcı bir şekilde bir kez daha yüzleştik hep beraber… Sadece deprem gerçeği olsa iyi;  kötü işçiliği gördük yine, malzemede ne kadar özensiz davranıldığını, belediyelerin denetimsizliğini…

Depremin üzerinden 2 yıl geçmesine rağmen konteynır kentlerde yaşamlarını sürdürmeye çalışan depremzedelerin sayısı da az değil . Açlık grevi başlatan Anadolu Konteynır Kenti sakinleri, soğukların yanı sıra elektriklerin kesilmesi nedeniyle de zor günler geçiriyor ve yetkililerin ilgisizliğinden dert yanıyor.

İstanbul’da güzel, güneşli bir gün.. Ama Van’da…

Depremi  sadece o korkunç yıkım görüntülerini , insanların çaresizliğini gördükçe mi hatırlayacağız? Acıyı paylaştık hepimiz; elimizden geldiğince, gücümüz yettiğince.  Paylaşınca yaşadığımız vicdan rahatlığı yetti mi,yetecek mi peki?

Enkaz altında insanlık  kaldı diyorlar. O enkazların altında sen de kaldın sevgili okur; ben de, biz de.

İstanbul’da,Van’da, Kocaeli’nde, nerede olduğu hiç farketmez, binalar insan odaklı değil de rant odaklı yapıldığı,  yapımına izin verildiği sürece ; deprem gibi doğal doğa olayları yüzlerce hatta binlerce insanın ölümüne yol açan yıkıcı afetlere dönüştüğü , dönüştürüldüğü sürece sen de sorumlusun, ben de, biz de…

Hala yaraları sarılamayan felaketlere bir yenisi daha eklendi 2 yıl önce bugün, Van’da…

Unutmayalım, unutturmayalım!